18.11.2013
Bewijsbeslag buiten IE-zaken na prejudiciële beslissing Hoge Raad van 13 september 2013.
Op 13 september 2013 heeft de Hoge Raad antwoord gegeven op prejudiciële vragen over het bewijsbeslag buiten IE-zaken (ECLI:NL:HR:2013:BZ9958). Tot dit arrest was lange tijd onduidelijk of bewijsbeslag ook kan worden gelegd buiten IE-kwesties. De Hoge Raad heeft thans bevestigd dat de artikelen 730 en 843a Rv. voldoende grondslag bieden voor het leggen van bewijsbeslag in ook niet-IE-zaken.
Omdat het leggen van bewijsbeslag een ingrijpend middel is, heeft de Hoge Raad benadrukt dat door de voorzieningenrechter zal moeten worden getoetst of niet op andere wijze tegemoet kan worden gekomen aan de belangen van de verzoeker (subsidiariteit) en of de in het verzoekschrift gestelde omstandigheden de inzet van een zo ingrijpend dwangmiddel rechtvaardigen (proportionaliteit). Indien de voorzieningenrechter het verlof verleent, zal hij voorts zodanige beperkingen moeten aanbrengen dat willekeurige inmenging en misbruik wordt voorkomen en schadelijke gevolgen voor de wederpartij of derden buiten redelijke grenzen blijven.
Na het arrest van de Hoge Raad is tot op heden twee maal verlof verleend voor het leggen van bewijsbeslag, te weten door de Rechtbank Amsterdam op 19 september 2013 (ECLI:NL:RBAMS:2013:6969) en op 12 november 2013 (ECLI:NL:RBAMS:2013:7447). In de eerste zaak is kort gezegd aan het verzochte bewijsbeslag ten grondslag gelegd dat tijdens werktijd en vanuit het kantoor van verzoekers en met gebruikmaking van bedrijfsmiddelen van verzoekers concurrerende activiteiten werden ontplooid in strijd met een overeengekomen concurrentiebeding. In de tweede zaak werd in de kern gesteld dat de tegenpartij een overeenkomst tussen verzoeker en een derde moedwillig heeft gesaboteerd teneinde zelf een voordeliger overeenkomst te kunnen sluiten. In beide gevallen vond de rechtbank gezien de aard van de verwijten een bewijsbeslag gerechtvaardigd, zonder de tegenpartijen te horen op het verzoek.
Klik op onderstaande links voor de volledige uitspraken:
1. Hoge Raad, 13 september 2013: ECLI:NL:HR:2013:BZ9958
2. Rechtbank Amsterdam, 19 september 2013: ECLI:NL:RBAMS:2013:6969
3. Rechtbank Amsterdam, 12 november 2013: ECLI:NL:RBAMS:2013:7447
