24.07.2017
Op staande voet ontslagen en toch salaris betalen?
Een terecht ontslag op staande voet, maar toch moet u nog maanden loon betalen aan uw werknemer. Heeft u dit weleens bij de hand gehad? Dat voelde ongetwijfeld heel wrang. Geen enkele werkgever zit hierop te wachten. Gelukkig is er iets aan te doen.
Ontslag op staande voet
Stelt u zich eens voor: u betrapt één van uw werknemers op diefstal en ontslaat hem op staande voet. Diefstal is een ‘dringende reden’, daar is voor u geen twijfel over mogelijk. De werknemer legt zich niet neer bij het ontslag en stapt naar de kantonrechter. Tot uw grote verbazing vernietigt de kantonrechter het ontslag. Hij is van mening dat het onterecht is verleend. Het dienstverband is dus nooit geëindigd en de werknemer heeft recht op loondoorbetaling. Het vonnis van de kantonrechter maakt veel los binnen uw organisatie en voelt onjuist. U besluit daarom in hoger beroep te gaan.
Hoger beroep
Het Gerechtshof begrijpt uw standpunt wel en oordeelt het ontslag op staande voet terecht. Gelukkig! Maar wat schetst uw verbazing? Het systeem van de Wet Werk en Zekerheid brengt mee dat de uitspraak in hoger beroep niet betekent dat het ontslag op staande voet alsnog met terugwerkende kracht geldt. Het Hof moet de arbeidsovereenkomst zelf beëindigen en daarvoor een datum bepalen. Deze einddatum mag niet in het verleden liggen. Dit betekent dus dat er een dienstverband heeft bestaan tussen het moment waarop u de werknemer op staande voet heeft ontslagen en de datum waarop het Hof het dienstverband met de werknemer alsnog ontbindt. En in de tussenliggende periode moet u het loon gewoon doorbetalen. Of toch niet?
Geen recht op loondoorbetaling
Er is een manier om onder deze verplichting tot loondoorbetaling uit te komen. Als de werknemer niet heeft gewerkt door een oorzaak die voor rekening van de werkgever moet komen, heeft de werknemer recht op loon. Andersom gesteld: als de werknemer niet heeft gewerkt en de oorzaak hiervan is níet de schuld van de werkgever (althans, komt niet voor zijn rekening), hoeft de werkgever geen loon te betalen.
Als de kantonrechter een gegeven ontslag op staande voet vernietigt, kunt u ervoor kiezen om de werknemer niet aan het werk te laten gaan en tegen de uitspraak in hoger beroep te komen. Als het Gerechtshof vervolgens van mening is dat er wel sprake was van een terecht gegeven ontslag, heeft u goede kans dat het Hof ook oordeelt dat de werknemer na het ontslag op staande voet geen recht heeft op loon. De reden dat de werknemer in de tussenliggende periode niet heeft gewerkt, is immers gelegen in zijn eigen handelwijze waardoor hij op staande voet kon worden ontslagen. Zo oordeelde althans het Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden in haar uitspraak van 30 mei 2017.
Risico
Deze aanpak is niet geheel zonder risico. Als ook het Hof u geen gelijk geeft en vindt dat u de werknemer ten onrechte op staande voet heeft ontslagen, moet u het loon doorbetalen. Oók als de werknemer de werkzaamheden in de tussenliggende periode niet heeft verricht omdat u de werknemer niet tot het werk heeft toegelaten.
Daarnaast is deze oplossing geen reële optie als de kantonrechter wedertewerkstelling heeft toegewezen op straffe van een dwangsom. Als u de werknemer in dat geval niet laat werken, moet u naast het salaris ook de dwangsom betalen.
In dit soort lastige situaties is het verstandig om vooraf advies te vragen aan een arbeidsrechtadvocaat, zodat u zo min mogelijk risico loopt. Wilt u hierover meer weten of bent u van plan een werknemer op staande voet te ontslaan? Aarzelt u dan niet om contact met mij op te nemen voor advies.
