Kennis (of wijsheid) achteraf?
Hoe beoordeelt de medische tuchtrechter een klacht tegen een uroloog over een gemiste niertumor?
Een uroloog ziet in november 2014 een patiënt wegens verdenking op recidiverende urineweginfecties. Er worden een echo en een CT-scan van de nieren gemaakt. Hierbij worden nierstenen geconstateerd.
De patiënt wordt eind 2014 door de uroloog geopereerd.
In november 2015 wordt naar aanleiding van herhaalde klachten opnieuw CT-onderzoek verricht, waarbij een solide afwijking in de rechternier wordt bevestigd.
De patiënt dient een klacht tegen de uroloog in en stelt dat op beeldmateriaal eind 2014 een tumor in de nier over het hoofd is gezien.
Het tuchtcollege toetst of de uroloog is gebleven binnen de grenzen van een redelijk bekwame beroepsuitoefening, rekening houdend met de stand van de wetenschap ten tijde van het door de klager klachtwaardig geachte handelen en met hetgeen toen in de beroepsgroep ter zake als norm was aanvaard.
Alles afwegende komt het tuchtcollege tot de conclusie dat de uroloog eind 2014 na echo-onderzoek conform de Europese richtlijn niersteenlijden een CT zonder contrast heeft kunnen laten maken. Deze scan is verslagen door de radioloog, die geen melding heeft gemaakt van een, in retrospectief reeds aanwezige, tumor in de rechternier. De uroloog mocht afgaan op de verslagen van de radioloog van de echo en de CT-scan. Het handelen van de uroloog is aldus niet tuchtrechtelijk verwijtbaar.
De klacht wordt als ongegrond afgewezen.
De les die uit deze uitspraak voortvloeit is, dat een klacht niet beoordeeld mag worden met kennis (of wijsheid) achteraf maar met de kennis die de aangeklaagde beroepsbeoefenaar ten tijde van het verweten handelen had. Een medisch specialist, zoals hier de uroloog, mag afgaan op de bevindingen van andere betrokken medisch (hulp-)specialismen, tenzij hij concrete redenen heeft om daaraan te twijfelen. In dat geval is nader onderzoek aangewezen. Vertrouwen is goed maar controleren is (soms) beter.
