Psychiater start incassoprocedure
Zorg is niet gratis.
De wet zegt dat de opdrachtgever de hulpverlener loon verschuldigd is, behoudens voor zover deze voor zijn werkzaamheden loon ontvangt op het bij of krachten de wet bepaalde dan wel uit de overeenkomst anders voortvloeit. Met andere woorden: de patiënt moet de arts of andere hulpverlener betalen voor de geleverde hulp, tenzij de hulpverlener op een andere wijze voor zijn diensten beloond wordt. Een bekend voorbeeld is uiteraard dat de patiënt verzekerd is voor zorgkosten en dat de zorgverzekering van die patiënt voor betaling zorg draagt.Het uitgangspunt blijft echter dat de patiënt moet betalen en dat geldt derhalve ook als de zorgverzekering geen vergoeding biedt voor de geleverde zorg.
In de hier aan de orde zijnde casus had een psychiater gedurende een jaar een patiënt behandeld, maar de patiënt weigerde te betalen. Het ging om een bedrag van E € 4.546,70. De psychiater berustte niet in de weigering van de patiënt om te betalen en vorderde in rechte dat de patiënt tot betaling werd veroordeeld. De kantonrechter wees de vordering (gedeeltelijk) toe, maar nog gaf de patiënt het niet op. Hij ging in beroep. Ook het gerechtshof oordeelde echter dat de patiënt moest betalen. Daarbij overwoog het gerechtshof onder meer dat patiënt zelf verantwoordelijk was en bleef met betrekking tot het vragen van voorafgaande toestemming van de verzekeraar voor de kosten van de psychiatrische behandeling voor zover vereist. Dat hij dit heeft nagelaten, dient voor zijn risico te blijven.
Zie hier de uitspraak van het gerechtshof.
