Betekent 2x rapporteren ook 2x hoor en wederhoor?
Hoe gaat de medische tuchtrechter om met een klacht van een automobilist over een rijbewijskeuring?
Een psychiater werkt op freelancebasis voor het Bureau Rijbewijs Keuringen (BRK). De psychiater verricht samen met een keuringsarts een specialistische rijbewijskeuring in het kader van een zogenaamde Eigen Verklaring procedure (artikel 97 e.v. Reglement Rijbewijzen). In zijn rapport vermeldt de psychiater onder meer dat de betrokkene heeft verteld dat hij in het verleden twee keer is aangehouden in verband met alcohol, maar dat hij inmiddels is gestopt met drinken. De conclusie van de psychiater is dat er geen sprake is van alcoholmisbruik. Het advies van de psychiater luidt ‘geschikt zonder een termijnbeperking’. Nadat de betrokkene schriftelijk te kennen geeft dat hij geen gebruik wil maken van het blokkeringsrecht wordt het rapport door het BRK aan het Centraal Bureau Rijbewijzen (CBR) gestuurd.
Het CBR vraagt de psychiater hierna om een nader advies met de vermelding dat de betrokkene in de voorgaande jaren niet twee keer maar vier keer is aangehouden in verband met rijden onder invloed van alcohol. De psychiater maakte een tweede, aangepast rapport en komt dan tot de conclusie ‘misbruik van alcohol’ met het advies ‘ongeschikt’. Het CBR laat de betrokkene weten dat in zijn geval sprake is van alcoholmisbruik en om die reden niet geschikt is voor rijbewijscategorie B.
De betrokkene beklaagt zich bij het medisch tuchtcollege.
Het tuchtcollege is van oordeel dat de betrokkene geen kans heeft gekregen om te reageren op de nadere informatie van het CBR. De psychiater had op zijn minst telefonisch de conclusie die hij verbond aan de voor hem nieuwe feiten (met name de twee extra aanhoudingen in verband met alcohol) aan de betrokkene moeten voorleggen. Hij had dan diens reactie daarop in het rapport kunnen meenemen. Dat de betrokkene voorafgaand aan de eerste rapportage door het BRK en ook tijdens het onderzoek werd gewezen op het inzage-, correctie- en blokkeringsrecht en had aangegeven hiervan af te zien, doet daar niet aan af. De psychiater had als arts een eigen verantwoordelijkheid om opnieuw hoor- en wederhoor toe te passen, te meer nu de verkregen informatie van grote betekenis was voor de conclusies die hij daaraan verbond. Nu de psychiater wat betreft de methode van onderzoek onzorgvuldig heeft gehandeld, is de klacht gegrond. De psychiater krijgt de maatregel van een waarschuwing opgelegd.
Ook deze uitspraak geeft een les voor de praktijk. Indien in het kader van een medisch onderzoek één of meerdere rapporten worden uitgebracht, zoals hier in het kader van een rijbewijskeuring, is het noodzakelijk om per rapport de keurling de mogelijkheid te bieden het inzage-, correctie- en blokkeringsrecht uit te oefenen. Dit geldt zeker in gevallen als, zoals hier, een volgend rapport tot (geheel) andere conclusies leidt. Als bij het afgeven van een eerste rapport wordt afgezien van het blokkeringsrecht mag een arts er niet vanuit gaan dat dit ook wel zal gelden voor een volgend rapport. Oplettendheid is in dit soort situaties geboden.
