Home Creativiteit in crisissituaties

Oswald Nunes

Tuchtrecht
/

Creativiteit in crisissituaties

De klager in deze tuchtzaak wordt in een ziekenhuis vanwege chronisch depressieve- en persoonlijkheidsklachten behandeld met gesprekstherapie in groepsverband. Bij meerdere therapiesessies geeft de klager aan dat hij suïcide wil gaan plegen. De arts in opleiding tot psychiater (aios), die de klager wekelijks ziet, vindt de aanwijzingen voor suïcidaliteit dusdanig concreet dat sprake is van een acuut (dreigend) gevaar dat de klager zichzelf van het leven gaat beroven. Bij gebreke van een beschikbare onafhankelijke collega-psychiater op de eigen afdeling wendt de aios zich tot de geneesheer-directeur, tevens psychiater. Deze is werkzaam op de gesloten afdeling van de PAAZ (Psychiatrische Afdeling Algemeen Ziekenhuis) en kan wel binnen afzienbare tijd een onafhankelijke beoordeling van de klager (laten) doen. De klager wordt voor die beoordeling overgebracht naar een spreekkamer op de gesloten PAAZ-afdeling. Uiteindelijk blijkt er wel sprake van een verhoogd suïciderisico, maar niet van een acuut verhoogd risico. De voor- en nadelen van een IBS (Inbewaringstelling) worden afgewogen en uiteindelijk blijken er meer tegens dan voors te zijn. De klager stapt naar het tuchtcollege en stelt dat het tuchtrechtelijk verwijtbaar is geweest dat hij tegen zijn wil in naar de gesloten afdeling van de PAAZ is overgebracht.

De klacht wordt zowel in eerste aanleg door het Regionaal Tuchtcollege (RTG) als in beroep door het Centraal Tuchtcollege (CTG) als ongegrond afgewezen. Het CTG overweegt dat de aios op goede gronden de inschatting heeft gemaakt dat sprake was van een acuut (dreigend) gevaar dat de klager zichzelf van het leven zou beroven. Hierop heeft de aios terecht het traject naar een onderzoek door een niet bij de behandeling betrokken psychiater in gang gezet. Bij gebreke van een beschikbare onafhankelijke collega-psychiater kon de aios de hulp inroepen van de geneesheer-directeur. Door de klager over te brengen naar een spreekkamer op de gesloten PAAZ-afdeling kon zijn veiligheid worden gewaarborgd. Mogelijk heeft de klager zich door deze gang van zaken geïntimideerd gevoeld, maar de uitgeoefende drang om de PAAZ-afdeling te betreden had enkel als doel een onafhankelijke beoordeling van een op dat moment urgent lijkende situatie mogelijk te maken. Bovendien was de interventie van relatief korte duur. Dat de situatie bij die beoordeling daarna anders werd beoordeeld, maakt dat niet anders. De aios gaat – net als 4 andere mede aangeklaagde zorgverleners – tuchtrechtelijk vrijuit.

Deze uitspraak laat zien dat een psychiater (al dan niet in opleiding) in acute of crisissituaties soms creatieve oplossingen moet kunnen bedenken. Bij de klager in deze procedure was het naar de inschatting van de aios van belang dat de beoordeling in het kader van een mogelijke IBS plaatsvond in een spreekkamer op de gesloten (PAAZ)afdeling. Dit handelen vindt in de ogen van de tuchtrechter genade, nu deze gang van zaken in het belang van de veiligheid van de klager zelf was en bovendien maar kort duurde. Hierbij speelt kennis (of wijsheid?) achteraf geen rol. Het gaat om de kennis die de aios op het moment zelf had of had behoren te hebben. De les die uit deze casus volgt is, dat zonder creativiteit nog nooit iemand groot is geweest in zijn of haar vak.

Nieuwsbrief

Altijd up to date?

Blijf op de hoogte van de laatste ontwikkelingen. Schrijf je in!

Scroll naar boven