De deskundige en het rammelende rapport
Een bestuurder van een scooter komt in botsing met een personenauto en loopt letsel op. De WAM-verzekeraar van de automobilist erkent aansprakelijkheid. Vanwege verschil van inzicht tussen de medisch adviseurs van partijen wordt besloten een gezamenlijke expertise te vragen bij een onafhankelijk orthopedisch chirurg. Na het uitbrengen van 2 concept-rapporten, waarop partijen commentaar hebben kunnen leveren, volgt een definitief rapport. De WAM-verzekeraar acht zich aan het rapport niet gebonden. Zij stelt onder verwijzing naar een door haar eenzijdig ingewonnen rapport van een andere orthopedisch chirurg dat het rapport inconsistent en niet zorgvuldig is opgebouwd. De pre-existente problematiek is onvoldoende gewogen en de relatie tussen klachten en ongeval is onduidelijk beargumenteerd. Ook is het rapport onvoldoende aangepast na vragen en correcties, aldus de WAM-verzekeraar.
De bestuurder van de scooter vraagt de rechtbank in deelgeschil voor recht te verklaren dat het rapport van de gezamenlijk aangezochte orthopedisch chirurg tussen partijen bindend en als uitgangspunt dient te gelden voor de verdere schaderegeling. De rechtbank neemt tot uitgangspunt dat partijen in beginsel zijn gebonden aan een deskundigenbericht dat op gezamenlijk verzoek is uitgebracht, tenzij er zwaarwegende en steekhoudende bezwaren tegen dit bericht bestaan. De rechtbank kan niet beoordelen of de conclusies van de orthopedisch chirurg juist zijn. De rechtbank kan wèl beoordelen of de deskundige in zijn rapport voldoende inzichtelijk heeft gemaakt waarom hij tot zijn conclusies is gekomen en of daarbij voldoende aandacht is besteed aan vragen die zijn gesteld naar aanleiding van de concept-rapportages. In dit verband heeft de deskundige wat betreft de causaliteitsdiscussie onvoldoende inzichtelijk gemaakt òf en in hoeverre hij daarbij de pre-existente klachten in zijn oordeel heeft meegewogen. Op aanvullende vragen van de WAM-verzekeraar naar aanleiding van de concept-rapportages heeft de deskundige geen bevredigend antwoord gegeven en ook blijft een aantal relevante factoren onbesproken. De rechtbank komt tot de conclusie dat het rapport niet voldoet aan de daaraan te stellen eisen en dat daartegen zodanig zwaarwegende en steekhoudende bezwaren bestaan, dat de WAM-verzekeraar daaraan niet gebonden is. Het verzoek van de scooterbestuurder wordt afgewezen.
Deze uitspraak laat zien dat rapporten van medisch deskundigen (ook) door de civiele rechter op bruikbaarheid kunnen worden getoetst. Die toets spitst zich dan niet zozeer toe op een medisch inhoudelijke beoordeling – en dat is ook lastig omdat de rechter jurist is en geen arts – als wel dat het rapport wordt beoordeeld op onpartijdigheid, consistentie, logica en inzichtelijkheid. Als een deskundige een rapport uitbrengt dat voor de rechter niet te begrijpen valt of rammelt, kan dat tot gevolg hebben dat het rapport tussen partijen niet bindend is. En als een rapport niet bruikbaar is dan zijn partijen in principe weer terug bij af. Hierbij is niemand gebaat. Het aanzoeken van een gekwalificeerde deskundige is dan ook van groot belang. Een slecht rapport blijft, zelfs wetenschappelijk verpakt, nu eenmaal een slecht rapport.
