Een kwalijke, kwetsende en dus klachtwaardige kwalificatie?
Hoe beoordeelt de tuchtrechter de term ‘malingering’ in een medische expertise?
Een werkneemster loopt tijdens haar werkzaamheden schouderklachten op. De werkgever erkent aansprakelijkheid. Een neuroloog n.p. brengt in de daaropvolgende letselschadezaak advies uit. De neuroloog schrijft in zijn rapport onder meer ‘er kan voorts gesproken worden over onduidelijkheden, onwaarschijnlijkheden, tegenstrijdigheden’ en in een toelichting daarop ‘de bevindingen bij het onderzoek van deze spieren kan naar mijn mening niet anders worden opgevat dan malingering’. (opmerking: ‘Malingering’ is het opzettelijk produceren van valse of sterk overdreven lichamelijke of psychische symptomen, waarbij externe motieven de aanleiding vormen; ON)
De werkneemster beklaagt zich bij het tuchtcollege en stelt dat de neuroloog zich zonder medische grondslag lasterlijk althans smadelijk over haar heeft uitgelaten door haar van ‘malingering’ te betichten.
De neuroloog voert in zijn verweer aan dat ‘malingering’ betrekking had op de waarnemingen tijdens het onderzoek en dat de coöperatie van de werkneemster te wensen overliet. Gezien het feit dat de werkneemster hier een ‘foute’ coöperatie demonstreerde kan dat slechts berusten op bewust handelen en dat is wat ‘malingering’ inhoudt, aldus de neuroloog.
Het tuchtcollege toetst het rapport van de neuroloog aan het inmiddels bekende rijtje van 5. Het tuchtcollege stelt vast dat ‘malingering’ een vorm van opzet veronderstelt waarvan de neuroloog moet begrijpen dat deze terminologie in het kader van de context van zijn onderzoek beladen is. Dat betekent dat de neuroloog een dergelijke kwalificatie deugdelijk moet onderbouwen. In het rapport zijn evenwel geen feiten terug te lezen die de conclusie van ‘malingering’ rechtvaardigen. De klacht is dan ook gegrond en de neuroloog krijgt de maatregel van een waarschuwing opgelegd.
Deze uitspraak laat zien, dat het gebruik van kwalificaties in expertises gevoelig kan liggen. Een rapporteur moet er rekening mee houden dat zijn rapporten niet alleen door zijn (meestal professionele) opdrachtgevers worden gelezen, maar ook door de direct betrokkene(n) zoals benadeelde(n) en daders. Gaat een rapporteur bij zijn taalgebruik over de schreef, dan kan zijn rapport door de tuchtrechter ook op dat onderdeel worden getoetst. Het is goed hierop bedacht te zijn. De werkelijkheid is immers de leermeester van de wetenschap.
