Love me two times, love me twice today, een recidivist in grensoverschrijdend gedrag
Een fysiotherapeut is eerder 12 maanden door de tuchtrechter geschorst vanwege seksueel grensoverschrijdend gedrag. De Inspectie (IGJ) krijgt daarna een melding ‘geweld in de zorgrelatie’. Het blijkt dat de fysiotherapeut wederom een seksuele relatie met een (andere) patiënte is aangegaan. De IGJ stapt naar de tuchtrechter.
De relatie wordt door de fysiotherapeut niet betwist. Als verzachtende omstandigheden voert hij aan dat het grensoverschrijdend gedrag in een voor hem slechte periode plaatsvond en dat hij zijn leven nadien heeft verbeterd. Er is professionele hulp ingeschakeld en er wordt alles aan gedaan om recidive te voorkomen. Ook zijn collega’s ingelicht en werkt de fysiotherapeut zo min mogelijk met vrouwelijke patiënten. De fysiotherapeut begrijpt dat een maatregel op zijn plaats is, maar vraagt het RTG om een laatste kans.
Het RTG toont zich zeer streng in de leer. Het RTG is er destijds van uitgegaan dat de fysiotherapeut het jaar schorsing zou gebruiken om aan zichzelf te werken, om zijn kennis over gedragsregels en ethiek op peil te brengen en om de communicatiemethoden binnen zijn praktijk te professionaliseren. Feit is echter dat de fysiotherapeut nog tijdens de eerdere tuchtprocedure en daarna wederom een seksuele relatie had met een patiënte. Dat de fysiotherapeut voor de tweede keer over de scheef is gegaan is ernstig verwijtbaar. Verder is het RTG van oordeel dat er onvoldoende waarborgen zijn om herhaling te voorkomen. Het RTG is niet overtuigd van de intrinsieke motivatie van de fysiotherapeut om te werken aan zijn gedragsproblemen. Zo heeft er nog geen behandeling bij een GGZ-instelling plaatsgevonden en er is slechts op summiere wijze intervisie geweest. Er is aldus sprake van een terugvalrisico. Ondanks dat de IGJ had voorgesteld om de fysiotherapeut – gelet op diens leeftijd en mogelijke inkomstenderving – de maatregel van voorwaardelijke doorhaling onder voorwaarden op te leggen, wordt door het RTG (onmiddellijk) de maatregel van doorhaling van de inschrijving in het BIG-register opgelegd. Dit betekent dat de fysiotherapeut zich geen fysiotherapeut meer mag noemen en zijn werk in die hoedanigheid niet meer mag uitvoeren.
Deze uitspraak bevestigt de bestendige lijn, dat (seksueel) grensoverschrijdend gedrag door de tuchtrechter hoog wordt opgenomen en in de regel leidt tot een zware maatregel. Hierbij moet tenminste worden gedacht aan een (voorwaardelijke) schorsing in het BIG-register. Behalve dat het verbod om een seksuele relatie met een cliënt of patiënt aan te gaan is neergelegd in de modelregeling Fysiotherapeut-Patiënt en de KNGF-regeling Beroepsethiek en Gedragsregels voor de Fysiotherapeut, is dit ook terug te vinden in de brochure van de IGJ ‘Het mag niet, het mag nooit’. Deze uitspraak geeft geen inzicht hoe de betrokken patiënte de relatie heeft ervaren, maar dat is voor de tuchtrechtelijke beoordeling ook niet van belang. Uitgangspunt is dat een patiënte zich ten opzichte van een zorgverlener in een afhankelijke en kwetsbare positie bevindt. Nu de fysiotherapeut twee keer blijk heeft gegeven van de zwakte van het vlees, is de maat voor het RTG vol. Jim Morrison van The Doors zong het al in 1967: Love me two times, I’m goin’ away….
