Patiënt serieus nemen? Lekker belangrijk!
Hoe gaat de tuchtrechter om met de klacht van een patiënte die zich door haar huisarts niet serieus genomen voelt?
Twee maanden nadat een patiënte de huisarts heeft bezocht met klachten aan de linkerborst wordt bij haar borstkanker gediagnosticeerd. De patiënte verwijt de huisarts dat hij onvoldoende onderzoek heeft gedaan, geen diagnose heeft gesteld en dat er geen behandeling heeft plaatsgevonden. Verder voelt de patiënte zich door de huisarts niet serieus genomen doordat hij verzoeken om een nagesprek steeds heeft afgehouden.
Zowel in eerste aanleg als in beroep worden de klachtonderdelen die zien op het borstonderzoek, de diagnose en de behandeling als ongegrond afgewezen.
Anders dan het Regionaal Tuchtcollege komt het Centraal Tuchtcollege in beroep tot de vaststelling, dat de huisarts niet heeft betwist dat patiënte herhaaldelijk brieven heeft gestuurd en naar de praktijk heeft gebeld met het verzoek om een nagesprek. Ook nadat de Klachtencommissie Huisartsenzorg de huisarts had geadviseerd de patiënte een schriftelijke reactie te sturen heeft de huisarts dat niet gedaan.
Het Centraal Tuchtcollege is van oordeel dat de patiënte door deze gang van zaken terecht het gevoel heeft gekregen dat zij door de huisarts niet serieus werd genomen.
De klacht wordt op dit onderdeel gegrond verklaard en de huisarts krijgt de maatregel van een waarschuwing opgelegd.
De les die uit deze uitspraak volgt is, dat verzoeken van patiënten (en familie/nabestaanden) om een behandeling na te bespreken of te evalueren door zorgverleners serieus moeten worden genomen. Gaat een hulpverlener niet in op een dergelijk (herhaald) verzoek dan kan dat tuchtrechtelijke consequenties hebben. Het voeren van een nagesprek of het evalueren van een behandeling valt ook binnen het kader van een bekwame beroepsuitoefening. Hier geldt: nazorg is onderdeel van de professionele standaard.
