Home Patiëntendossier weg. En dan?

Oswald Nunes

Tuchtrecht
/

Patiëntendossier weg. En dan?

Wat zegt de tuchtrechter over vernietigde patiëntendossiers?

Een tandarts legt zijn praktijk neer. Hierna ontstaat een achterstand in de betaling van de huur voor de praktijkruimte. De tandarts wordt in kort geding tot ontruiming van de praktijkruimte veroordeeld. Ook wordt er beslag gelegd op de aanwezige boedel, waaronder een doos met patiëntengegevens. De tandarts treft een regeling met de schuldeisers die onder meer inhoudt dat toestemming wordt gegeven om de patiëntengegevens te vernietigen. Een aantal ex-patiënten van de tandarts vraagt hierna om toezending van hun dossier. Nadat de tandarts geen gehoor geeft volgt een klacht bij het tuchtcollege (RTG).

De tandarts voert als verweer dat hij in toenemende mate last kreeg van fysieke en psychische problemen en door een burn-out zijn praktijkvoering per direct moest staken. Nadien heeft de tandarts vanwege een depressie ieder contact met de praktijk gemeden. De tandarts erkent dat hij de schuldeisers toestemming heeft gegeven om de patiëntengegevens te vernietigen opdat deze niet in handen kwamen van onbevoegden, maar op een veilige manier werden vernietigd.

Het RTG toont zich streng. De tandarts is verplicht een patiëntendossier bij te houden en dat tenminste 20 jaar te bewaren. Verder moet de tandarts de patiënt inzage in en afschrift van het dossier geven. Alleen met toestemming van de patiënt kunnen patiëntengegevens aan derden worden verstrekt. De tandarts heeft zich aan geen van deze regels gehouden. De mentale toestand waarin de tandarts verkeerde vormt geen excuus. Het hoort bij de professionele rol van de tandarts om tijdig bij zichzelf te onderkennen dat de grens van het oordeelsvermogen (bijna) bereikt was en zonodig maatregelen te nemen of hulp te zoeken. Dit geldt in ieder geval waar het gaat om het veilig stellen van patiëntendossiers. Zorgvuldig bijhouden en bewaren van medische dossiers is van groot belang voor de kwaliteit en continuïteit van de zorgverlening aan patiënten. Omdat niet is gewaarborgd dat de tandarts in de toekomst niet weer aan de slag gaat voordat hij volledig is hersteld, wordt hem de maatregel van schorsing van de inschrijving van het BIG-register van 12 maanden opgelegd, waarvan 6 maanden voorwaardelijk, met een proeftijd van 2 jaar.

Deze uitspraak benadrukt het belang van het beheren van patiëntendossiers in het algemeen en het bewaren daarvan in het bijzonder. De hoofdregel is dat medische behandeldossiers 20 jaar moeten worden bewaard, te rekenen vanaf het tijdstip waarop de laatste wijziging in het dossier heeft plaatsgevonden. Hierna moeten de gegevens in beginsel worden vernietigd. De hulpverlener moet de gegevens echter langer bewaren als dit op grond van goed hulpverlenerschap nodig is. Denk hierbij aan langlopende en terugkerende behandelingen alsook aan erfelijke aandoeningen.

Hier geldt letterlijk: wie wat bewaart heeft wat!

Nieuwsbrief

Altijd up to date?

Blijf op de hoogte van de laatste ontwikkelingen. Schrijf je in!

Scroll naar boven