01.02.2013
Beoordeling arbeids(on)geschiktheid van de werknemer
Bij een ziekmelding door een werknemer is het voor de werkgever niet altijd duidelijk wie kan en mag beoordelen of een werknemer door ziekte de bedongen arbeid (niet) kan verrichten, vooral als sprake is van een (vermeend) arbeidsconflict. In een recente uitspraak heeft de kantonrechter onderstreept dat deze beoordeling is voorbehouden aan een bedrijfs- of verzekeringsarts, niet aan een verzuimconsulent.
In deze kwestie had een werkneemster zich – een maand voor het eindigen van haar tijdelijke dienstverband – ziekgemeld wegens spanningsklachten. De werkgever was van mening dat deze ziekmelding het gevolg was van een tussen partijen gerezen arbeidsconflict. Werkneemster voerde een week later een werkhervattingsgesprek met een verzuimconsulent van ArboVitale. Deze was van oordeel dat de oorzaak van het arbeidsverzuim in de arbeidsrelationele sfeer lag, en verzocht de werkgever om werkneemster met ingang van haar eerste ziektedag beter te melden. Hieraan gaf de werkgever gevolg. Voorts liet de werkgever werkneemster weten deze periode als verlofperiode te beschouwen, op grond waarvan hij de nog openstaande vakantiedagen van werkneemster verrekende met deze verlofperiode. Een maand later vroeg werkneemster een deskundigenoordeel aan bij het UWV. UWV weigerde haar oordeel te geven, nu er geen informatie aanwezig was van de bedrijfsarts. Werkneemster vordert in kort geding achterstallig loon. De werkgever voert verweer met de stelling dat werkneemster moet bewijzen dat zij ziek was. Subsidiair stelt de werkgever dat werkneemster haar genezing heeft belemmerd door niet met de werkgever in gesprek te treden, ondanks diverse uitnodigingen daartoe.
De kantonrechter maakt korte metten met het verweer van de werkgever en met het oordeel van UWV. Volgens de kantonrechter is de beoordeling van arbeids(on)geschiktheid van een werknemer na een ziekmelding voorbehouden aan bedrijfsartsen en verzekeringsartsen, niet aan een verzuimconsulent. De werkgever had op grond van de bevindingen van de verzuimconsulent dan ook niet mogen oordelen dat werkneemster niet ziek was. De verantwoordelijkheid hiervoor ligt bij de werkgever den de door hem ingeschakelde Arbodienst.
Ook hoeft werkneemster niet te bewijzen dat zij ziek was. De verantwoordelijkheid hiervoor ligt bij de werkgever die een Arbodienst moet inschakelen. De kantonrechter gaat er dan ook vanuit dat werkneemster ziek was. Bovendien hoeft van werkneemster niet te worden verwacht dat zij, daags na haar ziekmelding wegens spanningsklachten, de discussie met haar werkgever aangaat. Hiervoor geldt immers de volgende procedure: de werknemer wordt eerst uitgenodigd op het spreekuur van de bedrijfsarts. Die zal dan beoordelen of de werknemer in staat moet worden geacht een gesprek met de werkgever aan te gaan.
Ten slotte oordeelt de kantonrechter dat UWV wel degelijk een deskundigenoordeel had behoren te geven, namelijk op grond van haar interne werkinstructie. Hierin is vermeld dat het ontbreken van een first opinion van arbodienst/bedrijfsarts géén reden is om het deskundigenoordeel niet in behandeling te nemen.
Klik hier voor de volledige uitspraak.
