Patiëntgegevens in presentatie: beroepsgeheim geschonden?
Indien een zorgverlener een casus presenteert op een congres, dient hij ervoor te zorgen dat hij de naam van de betreffende patiënt weglaat. Daarmee is het beroepsgeheim voldoende in acht genomen. Of toch niet? In een recente zaak oordeelde het tuchtcollege anders.
Een patiënte werd door psychologen werd behandeld voor een eetstoornis. Zij trof op internet een powerpoint-presentatie aan met een exacte kopie van de beschrijving van haar casus, inclusief een door haar in het kader van de behandeling gemaakte tekening. De psychologen bleken haar casus, inclusief tekening, in geanonimiseerde vorm te hebben gebruikt op een congres. Daarna was hun presentatie online gezet. Omdat een en ander zonder haar toestemming was gebeurd, diende de patiënte hierover tegen beide psychologen een klacht in bij het tuchtcollege. Zij klaagde er ook over dat de psychologen ‘niet voldoende empathie tonen‘ over het gebeurde.
Volgens het tuchtcollege is de klacht over schending van het beroepsgeheim gegrond. De casus van de patiënte was onvoldoende geanonimiseerd. Weliswaar was de naam van de patiënte niet vermeld, maar doordat specifieke details wel waren opgenomen (de originele tekening, alsook de sport die de patiënte had beoefend en haar beroepsopleiding), was de casus voor zowel de patiënte, alsook haar familie en bekenden duidelijk herkenbaar gebleven, aldus het tuchtcollege. Zonder expliciete toestemming van de patiënte om deze details te vermelden, schonden de psychologen dus hun beroepsgeheim.
Het tuchtcollege overweegt verder dat het niet tonen van (voldoende) begrip als zodanig niet tuchtrechtelijk verwijtbaar is. Invoelend vermogen is volgens het tuchtcollege niet iedereen in dezelfde mate gegeven. Doordat de psychologen hun handelen bleven verdedigen, wekten zij volgens het tuchtcollege de indruk dat zij niet inzagen dat zij het vertrouwen van klaagster schonden. Maar dat is onvoldoende voor een tuchtrechtelijk verwijt.
Het tuchtcollege legde aan beide psychologen de maatregel van waarschuwing op.
Deze uitspraak leert in ieder geval dat het enkele anonimiseren van een casus in een presentatie niet voldoende hoeft te zijn om het beroepsgeheim adequaat in acht te nemen. Soms zijn verdergaande maatregelen nodig om herleiding van gegevens tot de patiënt te voorkomen. Het afwijzen van de andere klacht geeft daarnaast aan dat beroepsbeoefenaars enige vrijheid hebben om hun handelen te verdedigen, zonder dat hen dit door het tuchtcollege kwalijk wordt genomen.
U treft een van de uitspraken van het tuchtcollege hier aan.
