Home Is sporten (on-)gezond?

Oswald Nunes

Overig
/

Is sporten (on-)gezond?

Kan een sport medisch centrum aansprakelijk zijn voor letsel dat een voetballertje oploopt?

Een achtjarige jongen gaat voorafgaand aan een voetbaltraining op een aanpalend kunstgrasveld voetballen. Op het veld staat een verplaatsbaar en inklapbaar ijzeren voetbaldoel. Het doel is eigendom van een sport medisch centrum. Het doel werd op dat moment niet door patiënten van het centrum gebruikt. Het doel was niet verankerd en niet verzwaard. Tijdens het spelen krijgt het voetballertje het doel op zijn hoofd. Niemand heeft het ongeval zien gebeuren. Behalve hoofdletsel lijdt het voetballertje ook aan symptomen van een posttraumatische stressstoornis (PTSS). De vader van het voetballertje stelt het centrum aansprakelijk.

De kantonrechter gaat er veronderstellenderwijs vanuit dat één van de andere voetballertjes tegen de doelpaal heeft geduwd waardoor het doel is gevallen. De kantonrechter gaat aan de hand van de zogeheten Kelderluikcriteria (HR 5 november 1965, NJ 1966/136) na, of het centrum aansprakelijk is. Dit blijkt het geval.

Het centrum wist of had kunnen weten dat het gebruikelijk is dat pupillen voorafgaand aan een training op een naastgelegen veld gaan spelen zonder daarvoor toestemming te vragen. Daarbij wordt gebruik gemaakt van de doelen die zich toevallig op het veld bevinden. Het doel was door het centrum onbeheerd achter gelaten. Het onbegeleid voetbalspel van pupillen gaat nu eenmaal gepaard met stoeien, duwen, trekken en hangen (aan elkaar, aan de bal en aan ander materiaal zoals het doel). Daarbij wordt zelden de oplettendheid in acht genomen die van oudere spelers kan worden verwacht. De kans dat het onbeheerd achterlaten van het doel – ook al was dit op zich niet gebrekkig en was het volledig uitgeklapt – zal leiden tot schade wanneer dat zou omvallen door het ongecoördineerde spel van de kinderen is aanzienlijk. Dat de schade die daaruit voortvloeit mogelijk ernstig is, is een vanzelfsprekendheid gelet op de hardheid van het ijzer in relatie tot de zachtheid van de kinderhuid- en schedel.

Ten slotte had het centrum veiligheidsmaatregelen kunnen nemen door het simpelweg inklappen van het doel en/of door het bevestigen van het doel aan een ketting met hangslot aan de omheining.

Dat één van de andere voetballertjes mogelijk tegen het doel heeft geduwd leidt niet tot vermindering van de schadevergoedingsplicht van het centrum. De leeftijd en de geringe ernst van de fout vallen weg tegen de professionaliteit van het centrum en de daarmee gepaard gaande verantwoordelijkheid om ongevallen te voorkomen.

Het centrum is aldus aansprakelijk voor de herstel- en behandelingskosten van het voetballertje.

De les die uit deze uitspraak volgt is, dat een professionele instelling zoals een sport medisch centrum verantwoordelijk is voor een veilige (sport-)omgeving. Die verantwoordelijkheid strekt zich niet alleen uit tot de patiënten die door het centrum worden begeleid, maar ook tot andere – in dit geval jeugdige – toevallige gebruikers. Van sportvoorzieningen wordt al met al een hoog veiligheidsniveau verwacht.

Nieuwsbrief

Altijd up to date?

Blijf op de hoogte van de laatste ontwikkelingen. Schrijf je in!

Scroll naar boven