Een vlaag van acute waanzin?
Een echtpaar sluit een overlijdensrisicoverzekering in verband met een hypothecaire lening voor een koopwoning. Het verzekerde bedrag is 150.000 euro. De polis bepaalt dat geen recht op uitkering bestaat indien er sprake is van zelfmoord binnen 2 jaar na het afsluiten van de polis, tenzij aan de verzekeraar kan worden aangetoond dat de overledene handelde in een vlaag van acute waanzin.
Binnen 1 jaar na het afsluiten van de polis pleegt de man, dan 50 jaar, suïcide na het ontstaan van een relationele crisis. De vrouw maakt aanspraak op het verzekerde bedrag en stelt dat de uitzondering (de vlaag van acute waanzin) van toepassing is. Zij verwijst daarbij naar de omstandigheden voorafgaande aan de suïcide en stelt dat die suïcide geheel onverwacht was.
De rechtbank volgt de vrouw niet in haar standpunt. Een door de rechtbank benoemde deskundige-psychiater is van oordeel dat er geen sprake is geweest van een vrijwel uit het niets opkomende psychose, door deze psychiater een bouffée délirante aigue genoemd. Volgens deze psychiater is er eerder sprake geweest van overweldigende emoties in de vorm van een combinatie van narcistische woede en verlatingsangst, welke emoties een langdurige voorgeschiedenis in het kader van persoonlijkheidsproblematiek hadden.
Zodoende wijst de rechtbank de vordering van de vrouw/weduwe af. Het tussenvonnis en het eindvonnis schetsen een indrukwekkend beeld van hetgeen zich voor de suïcide heeft afgespeeld.
