Niet bewezen dat gezondheidsklachten van schoonmaakster door haar werkzaamheden zijn veroorzaakt, ondanks samenloop in tijd
Op grond van artikel 7:658 BW rust op de werkgever een vergaande zorgplicht voor zijn werknemers. Als de werkgever tekort is geschoten in de nakoming van deze zorgplicht, is hij aansprakelijk voor de schade die een werknemer hierdoor lijdt. Indien een werknemer zijn werkgever aansprakelijk stelt voor zijn schade, is het pas aan de werkgever om te bewijzen dat hij zijn zorgplicht is nagekomen, als de werknemer heeft aangetoond dat de schade is veroorzaakt door de werkzaamheden die hij voor zijn werkgever heeft verricht. Het gerechtshof Amsterdam heeft dit in een recente uitspraak bevestigd, en heeft hierbij benadrukt dat als is komen vast te staan dat gezondheidsklachten zijn ontstaan gedurende een bepaalde periode waarin werkzaamheden zijn verricht, daarmee niet ook het causale verband tussen die werkzaamheden en de klachten is gegeven. Voor het vaststellen van causaal verband dient de werknemer nog altijd aannemelijk te maken dat de gezondheidsklachten door de aard en/of de omvang van die werkzaamheden zijn veroorzaakt, aldus het gerechtshof.
In de zaak die bij het gerechtshof voorlag, ging het om een vrouw die werkzaam was als schoonmaakster van hotelkamers. Na zo’n twee maanden te hebben gewerkt, meldde de werkneemster zich ziek wegens pijnklachten aan haar rechterhand. Aan haar rechterpols is later een ganglion vastgesteld. Volgens de werkneemster is haar werkgever aansprakelijk voor haar schade omdat de werkgever tekort zou zijn geschoten in de nakoming van haar zorgplicht. In 2018 heeft de rechtbank de vorderingen van de werkneemster afgewezen. Tegen dit vonnis is de werkneemster in hoger beroep gekomen.
Het gerechtshof stelt voorop dat voor aansprakelijkheid van een werkgever op grond van artikel 7:658 BW, uitsluitend plaats is in het geval van schade die een werknemer lijdt in de uitoefening van zijn werkzaamheden voor de werkgever. In het geval van gezondheidsklachten zoals in dit geval aan de orde moet de werknemer daartoe stellen en zo nodig aannemelijk maken dat zijn klachten zijn veroorzaakt door de werkzaamheden die hij heeft verricht, aldus het hof.
In dat kader stelt de werkneemster dat haar gezondheidsklachten moeten zijn veroorzaakt door haar schoonmaakwerkzaamheden omdat (i) de klachten tijdens het werk zijn ontstaan, (ii) zij ‘langdurig zwaar belast’ is bij de uitoefening van haar werkzaamheden, die zij als ‘te veel’ en ‘te zwaar’ heeft bestempeld, en (iii) zij geen voorgeschiedenis heeft met betrekking tot haar klachten en dat andere gebeurtenissen waaruit die kunnen volgen, ontbreken.
Het gerechtshof gaat hier niet in mee en overweegt dat de gezondheidsklachten van de werkneemster niet noodzakelijkerwijs het gevolg zijn van de schoonmaakwerkzaamheden die zij in opdracht van haar werkgever heeft verricht. Het enkele feit de gezondheidsklachten zijn ontstaan gedurende de periode waarin de werkneemster de hotelkamers heeft schoongemaakt, is volgens het gerechtshof onvoldoende om aan te nemen dat die klachten ook door die werkzaamheden zijn veroorzaakt. Dat geldt ook indien zou komen vast te staan dat de werkneemster geen voorgeschiedenis heeft op het punt van haar klachten en dat haar klachten ook niet tot andere gebeurtenissen kunnen worden herleid. Daarnaast is volgens het gerechtshof niet komen vast te staan dat er sprake is van een grote en te zware belasting. Volgens het gerechtshof laat de samenloop in tijd het antwoord op de vraag naar de oorzaak van de klachten van de werkneemster – en dus ook de mogelijkheid dat deze niet zijn veroorzaakt door de werkzaamheden die zij voor haar werkgever heeft verricht – geheel open.
Het gerechtshof komt op grond van het bovenstaande tot de conclusie dat ook in hoger beroep niet is komen vast te staan dat de werkneemster schade heeft geleden in de uitoefening van haar werkzaamheden en bekrachtigt om deze reden het vonnis van de rechtbank.
