Schending van hoor en wederhoor door gezamenlijk benaderde deskundige; rapport niet bindend
Als uitgangspunt geldt dat partijen in letselschadezaken in beginsel gebonden zijn aan de inhoud van een deskundigenrapport dat op hun gezamenlijk verzoek is opgesteld, tenzij daartegen zwaarwegende en steekhoudende bezwaren zijn in te brengen. In de regel geldt dat feitenrechters bezwaren zwaarwegend en steekhoudend (kunnen) vinden als zij zien op de wijze waarop de deskundige zijn werkzaamheden heeft verricht of als de inhoud van het rapport niet voldoet aan de daaraan te stellen eisen van onpartijdigheid, consistentie, inzichtelijkheid en logica. Zo oordeelde de rechtbank Den Haag recent dat sprake was van dergelijke zwaarwegende en steekhoudende bezwaren, onder andere omdat de deskundige het beginsel van hoor en wederhoor had geschonden. De deskundige had de aansprakelijke partij namelijk ten onrechte geen gelegenheid gegeven om te reageren op zijn (aangepaste) conceptrapport.
In de zaak die bij de rechtbank voorlag, waren partijen overeengekomen een gezamenlijk orthopedisch expertiseonderzoek te laten verrichten bij verzoekster. Nadat de deskundige verzoekster had onderzocht, heeft hij in het kader van het inzage-, correctie- en blokkeringsrecht het conceptrapport naar verzoekster gezonden. Verzoekster heeft vervolgens middels een brief aan de deskundige laten weten dat ze is vergeten bepaalde zaken aan de deskundige te vertellen. Verzoekster heeft geen gebruik gemaakt van het blokkeringsrecht. Hierna heeft de deskundige het conceptrapport naar de medisch adviseurs van beide partijen gestuurd. In dit conceptrapport heeft de deskundige geconcludeerd dat het percentage functionele invaliditeit 0% is en dat er geen sprake is van beperkingen.
Beide medisch adviseurs hebben naar aanleiding van het conceptrapport vragen gesteld. De medisch adviseur van verzoeker heeft onder andere gevraagd wat de deskundige gaat doen met de reactie van verzoekster. Ook heeft hij aangegeven dat het percentage functionele invaliditeit volgens hem 2% zou moeten zijn.
De deskundige heeft hierna met verzoekster gebeld, waarna hij het nodig om zijn conceptrapport aan te passen. In zijn nieuwe conceptrapport heeft de deskundige de anamnese en de beperkingenlijst aangepast en ook heeft hij het percentage functionele invaliditeit gewijzigd van 0% naar 2%. Dit nieuwe conceptrapport heeft de deskundige vervolgens alleen naar verzoekster gestuurd, en niet naar (de medisch adviseur van) de aansprakelijke partij. Hierna heeft de deskundige het rapport definitief gemaakt. De inhoud van het definitieve rapport , is gelijk aan die van het tweede conceptrapport. In zijn definitieve rapport is de deskundige niet ingegaan op de vragen en opmerkingen die de medisch adviseur van de aansprakelijke partij aan hem had gesteld naar aanleiding van het eerste conceptrapport.
De rechtbank concludeert dat het rapport van de deskundige zowel qua wijze van totstandkoming als qua inhoud niet voldoet aan de daaraan te stellen eisen. Volgens de rechtbank heeft de deskundige namelijk gehandeld in strijd met het beginsel van hoor en wederhoor, omdat de aansprakelijke partij niet in de gelegenheid is gesteld om te reageren op het aangepaste conceptrapport. Bovendien is de deskundige in zijn definitieve rapport ten onrechte niet ingegaan op de vragen en opmerkingen van de medisch adviseur van de aansprakelijke partij.
Bovendien is de inhoud van het rapport niet inzichtelijk volgens de rechtbank. Het eerste conceptrapport verschilt immers op wezenlijke punten van het aangepaste conceptrapport (en daarmee van het definitieve rapport). Niet alleen is het percentage functionele invaliditeit verhoogd, maar ook ondervindt verzoekster volgens het definitieve rapport op verschillende vlakken lichte beperkingen, terwijl dat volgens het eerste conceptrapport niet het geval was. De deskundige heeft naar het oordeel van de rechtbank onvoldoende inzichtelijk gemaakt waarop de (wijziging van de) medische beperkingenlijst is gebaseerd.
De rechtbank komt dus tot de conclusie dat sprake is van zwaarwegende en steekhoudende bezwaren tegen zowel de totstandkoming als de inhoud van het rapport van de deskundige. Hierdoor is de aansprakelijke partij niet gebonden aan de uitkomsten daarvan.
